Szczęście
-
Szczęście Arystotelesa.
Gdy Platon mówił o dobrym życiu, które zapewni człowiekowi szczęście myślał o różnorodnych czynnikach (od poznania rozumowego do przyjemności), zarówno przyjemnościach zmysłowych, jak i duchowych. Dla Platona jak i dla Arystotelesa „osobiste dobro”…
-
Indywidualność czynników szczęścia.
Leśna ścieżka łagodnie prowadzi przez wzniesienie oddzielające mnie od morza. Jest dla mnie swoistym pośrednim czynnikiem szczęścia, bo ma swoją pozytywną rolę w jego osiągnięciu. Dla każdego inne są zarówno bezpośrednie czynniki szczęścia…
-
Trwałość szczęścia zmysłowego.
Różnokolorowe łubiny każdego roku rozkwitają coraz bliżej ścieżki jakby chciały towarzyszyć spacerującym. I wszystkie; od jasnej bieli do ciemnego fioletu, opowiadają się za argumentem przyjemności zmysłowych tworzących szczęście. Czy jednak wraz z ilością…
-
Sceptycyzm a szczęście.
Myślę znów o szczęściu, które w jednej chwili potrafi przeniknąć całą świadomość jak zachwyt, jak prawdziwe szaleństwo radości i nie jestem pewna czy najczęstrze, powszednie przyjemności mogą je w nas wyzwolić. Taka szczęśliwość…
-
Trwanie szczęścia.
W rozproszonym świetle pod gęstwiną innych drzew kołyszą się kwiaty. Ich łagodny ruch intryguje przechodzących alejką, zatrzymuje i dyskretnie zmienia chwilę, w której trwają. Śledzę, jak magia tego miejsca przesącza szczęście w ich…
-
Pocieszenie Boecjusza. Część 1
Ogród bez kwiatów wydaje się dziwnie milczący, jakby nieuważny. Mglista cisza zakrywa załzawiony kształt roślin. W szarościach oddalonej alejki przystanął Anicjusz Manljusz Seweryn Boecjusz, senator i konsul w państwie Teodoryka Wielkiego, mianowany przez…
-
Eudajmonizm. Część 3
Trudno odnaleźć właściwą ścieżkę, gdy wszystko dookoła przykrył śnieg. Kompasem w rozważaniach o ludzkim szczęściu byłaby uznana przez wszystkich jego definicja. Ale czy istnieje jedna definicja szczęścia? Każdy spacerujący w Ogrodzie Filozofii formułuje…
-
Eudajmonizm. Część 2
Dobro jest tym, co wyzwala wszelkie dążenia, tym co nas motywuje. Wszystko, czego chcemy, do czego dążymy wydaje nam się dobrem. Jednak to samo dobro np. sława wydaje się jednym ludziom zniewalającym, hipnotyzującym…
-
Eudajmonizm. Część 1
Zimowe chwile w ogrodzie koją łagodną ciszą. Szczęście wydaje się być spokojną przyjemnością, która niepostrzeżenie przyciąga do siebie pozostałe myśli. Wśród migotliwych odbić światła na śnieżnych zasłonach właśnie szczęście wydaje się ostatecznym celem…
-
Platoński rydwan
Stukot kopyt wpisany w turkot kół dobiegający z odległej alei przypomina mi metaforę ludzkiej duszy opisanej przez Platona. Niematerialne części duszy; składniki ludzkiej psychiki i aktywności są jak para skrzydlatych koni. Pierwszy z…