-
Czas. Chwila druga.
Listopadową nocą mróz przeszedł alejkami ogrodu zostawiając za sobą ślad srebrzystego szronu. Wczoraj widziałam kwitnący jeszcze pojedynczy kwiatek stokrotki. Roślinka ta potrafi kwitnąć nawet zimą. Czasami zamarza w pełni kwitnienia lub z pączkami,…
-
Złoty środek Arystotelesa.
W altanie obrośniętej bugenwillą Arystoteles zastanawia się nad naszą mniej lub bardziej wrodzoną sprawnością intuicji pierwszych zasad, nabytą sprawnością rozumowania dowodowego oraz mądrością filozoficzną. Zerkam mu przez ramię na zwój i widzę, że…
-
Platoński rydwan
Stukot kopyt wpisany w turkot kół dobiegający z odległej alei przypomina mi metaforę ludzkiej duszy opisanej przez Platona. Niematerialne części duszy; składniki ludzkiej psychiki i aktywności są jak para skrzydlatych koni. Pierwszy z…
-
Natura człowieka
Rozglądam się po moim październikowym ogrodzie spostrzegając, jak mimo chłodnych dni zakwita jeszcze bluszcz i wrzosiec bagienny. Lecz pomiędzy nimi i w całym ogrodzie prawie nie ma owadów. Gąsienice motyli, jaja pluskwiaków, dorosłe…
-
To, co cenne dla stoika. Część 4.
Zalecenie stoików, by żyć zgodnie z naturą wydaje mi się tu, w ogrodzie, oczywiste i interesujące. Zbierając słodkie morele do kosza wśród drzew i kwiatów, łatwo skłaniam się do optymistycznej wizji życia. Dookoła…
-
To, co cenne dla stoika. Część 3.
Jeszcze przed końcem miesiąca staram się zdążyć wysiać maciejkę, a powinnam też zaplanować czas dla nasion stokrotek, bratków. Jednak myśli krążą dookoła ścieżki stoików. Chyba z powodu obrazów, krzyków, które chce się wyrzucić…
-
To, co cenne dla stoika. Część 2.
Wódz potężnej armii i jednocześnie znawca greckiej filozofii, retoryki – cesarz umiejący dzielić się władzą, Marek Aureliusz przekonuje mnie o potrzebie ćwiczenia w mądrości. To dzięki osiągniętej mądrości każda sytuacja życiowa może zostać…
-
To, co cenne dla stoika. Część 1.
Ogród jest szczególnie piękny w lipcu – prawie wszystkie kwiaty rozkwitły. Krążę wśród ich różnokolorowych kobierców w smugach zmieniających się zapachów. Swój aromat dołączają dojrzałe maliny. W lipcu ogrodowy kosz zawsze pełen będzie…
-
Sens końca życia a dobro. Część 2.
Niejedno spotkanie filozoficzne wykracza poza założony czas rozmowy. Mija dzień, miesiąc i znów szukam jednego z najważniejszych neotomistów: zakonnika w białych szatach: profesora Krąpca. Wśród ponad 150 rozpraw i artykułów przedstawił też w…
-
Relatywizm etyczny.
Mijam piknikową polanę z wygodnymi ławkami-leżankami, stolikami wśród fontann i krasnokrzewów, pieprzu metystynowego i maków. Słodko pachnący powój obrasta iście po hawajsku popiersie hedonisty Arystypa z Cyreny, twórcy subiektywistycznej teorii dobra, Greka, który…