Natura człowieka

Rozglądam się po moim październikowym ogrodzie spostrzegając, jak mimo chłodnych dni zakwita jeszcze bluszcz i wrzosiec bagienny. Lecz pomiędzy nimi i w całym ogrodzie prawie nie ma owadów. Gąsienice motyli, jaja pluskwiaków, dorosłe latem chrząszcze przeczekają zimę zatrzymując swój rozwój. Z dębów i buków opadają żołędzie i buczynowe orzeszki. Jodły wysypują nasiona. Wśród złocących się brzóz, czerwonawych osik, złotobrązowych dębów nawołują się przelatując moi goście na pół roku: czyżyki. Cały ten otaczający ożywiony świat przenika do mojej świadomości ruchem, obrazem, dźwiękiem, cudownym zapachem grzybów i muśnięciami chłodno-ciepłego powietrza. Ale wielkość i różnorodność tego przenikania dzieje się za moją zgodą. Otwieram się na kaskady jesiennych doznań w zgodzie ze swoją wolną decyzją.

Wolność człowieka nie dotyczy tylko działań, które podejmie, ilości sił, które włoży w te działania czy ilości podjętych wysiłków w obronie tego skrawka samego siebie z którym się utożsamia.

Ziewająca koszatka spogląda obojętnie na skrzętnie przeszukującą listowie wiewiórkę. Wolność człowieka to zgoda na pełne wewnętrzne otwarcie swojej percepcji i akceptacja wtargnięcia świata zewnętrznego do wnętrza mojej świadomości. To właśnie nazywam Prawdą. Jest nią spokojna zgoda by przepłynął przez nasze poznanie potok rzeczywistości. Zazwyczaj unosi ze sobą wszystkie nasze złogi fałszywych przekonań, przygniatające wyobrażenia, które miały nas chronić, a zamieniły się w głazy strachu. Rozrywa zakutane na nas sieci postrzegania i rozpoznawania, które kupiliśmy dla bezpieczeństwa płacąc zrzeczeniem się wolności poznawania i realizowania prawdy.

To odrzucenie pełnej prawdy oznacza przeciwstawienie się sobie samemu, swojej istocie, naturze duchowego wnętrza, które rozwinąć się i funkcjonować może tylko w otwarciu się na to, co interpretuje jako rzeczywistość zewnętrzną.

Wiatr z lśniącą w słońcu pajęczą nicią przynosi frazy rozmowy terapeutycznej dwóch kobiet w pobliskiej altanie: – Musisz rozpoznać toksyczne wzory, według których myślisz i działasz – wyznaczające ci rolę ofiary, która za wszystko ponosi odpowiedzialność. Zobaczyć, jaka jest rzeczywistość. To będzie twój pierwszy krok…

W pełni wolność przejawia się tylko w zgodności z prawdą, w poszanowaniu rzeczywistości, wyznaczającej właściwy sposób działania.